Saturday, May 15, 2010

අමතක නොකරන්න



ගිනි ගත් බිම් කඩක
සිර වුනු හද ගැස්ම
මරණයෙ කලුවරින්
නිදහස් කර ගන්න


ජීවිත පුද දුන්න
මිනිසුන්ගේ ලෙයින්
ලියැවුනු මාසයක
උණුසුම් හෝරාව
සිහිවන දින ළඟයි

අමතක නොකරන්න

මේ හැම මොහොතක ම
සුළඟේ හමා ඒ
දිවි දුන් විරුවෙකුගෙ
අවසන් හුස්ම පොද


යළි නින්නාද දෙයි
උන්ගේ විරු කෙරුම්

අසරණ පොඩි එවුන්

වියපත් මහල්ලන්
කර මත තබාගෙන
වෙඩි වරුසා මැදින්

කීයක් මියැදුනි ද?

කීයක් එකතැන් ද?
රකිනට ගොස් අනුන්

ජරපත් අදහසින්

මැස්සන් ඉහඳ ලූ
මිනිසුන් කියාගත්
ඇතමුන් ගැරහුවත්

හෙට දින යළි පිපෙන

දහසක් මල් කැකුළු
පතුරයි දස අතේ
උන්ගෙ ජීවන සුවඳ
නමින් මනුසත් කමේ